W obronie uciśnionych!

Spojrzałem na holo-terminal nie bardzo wiedząc co powinienem dalej zrobić. Ręce nieświadomie opadły mi wzdłuż ciała czyniąc podświadomy gest zrezygnowania. Cała ta sytuacja spadła na mnie nagle, bez ostrzeżenia niczym … cholera, z tego wszystkiego nawet nie przychodziły mi do głowy porównania. Po prostu nagle.

Z zamyślenia wyrwała mnie Ali'ka – moja żona. Nie zauważyłem nawet jak weszła do pomieszczenia. Była smukłą czerwoną twileczką i poruszała się niezwykle cicho, jak na kogoś kto nigdy nie był trenowany w sztuce skradania. A może była? Ostatnio dzieją się rzeczy takiego kalibru, że byłbym nawet skłonny uwierzyć, że moja ukochana jest tak naprawdę agentką Imperialnej Inteligencji …

Tak, chciałem. Moje pobudki były szczere choć naiwne. Miałem zamiar sprawić, że rolnikom będzie żyło się lepiej. Chciałem zmniejszyć nieco podatki, sprowadzić kogoś do ochrony przed piratami, zwyczajne sprawy. Dodatkowo miałem nadzieje pożyć sobie parę lat powyżej przeciętnej. I tyle, nic ponad. Bezproblemowe życie dla każdego w tym dla mnie.

Pech chciał, że za mojej kadencji wydarzyło się największe odkrycie w dziejach naszej planety. Coś, po czym dalsze egzystowanie tutaj nigdy nie będzie takie samo.

Jajogłowi z jakiejś organizacji odkryli, że dokładnie pod nami,znajdują się ogromne złoża minerału, nazywanego potocznie „krwią Krayt” z racji jego czerwonej barwy. Miał on szerokie zastosowanie głównie w przemyśle zbrojeniowym. Nie był to rzadki minerał, lecz wielkości złoża jakie występowały tutaj plus nasza lokalizacja i jeszcze do tego nasza neutralność oraz całkowita praktycznie bezbronność sprawiały, że wielcy tej galaktyki zwrócili swe oczy w naszym kierunku. W jednym momencie miałem na karku Kartele Huttów, Imperium Sithów, Korporacje Reduta, pirackie organizacje: Czarna Wdowa i Fioletowe Ostrza i na dokładkę spodziewałem się jeszcze otrzymać wezwanie od Zakuul. Ci ostatni na szczęście jeszcze się nie odezwali.

Jakie mieliśmy szanse? Żadne. Republika, która niegdyś chętnie stawała za planetami z podobnymi problemami nie była opcją: po pierwsze byliśmy od niej za daleko – zbyt daleko od jej strefy wpływów po drugie Republika była mocno osłabiona. Jakiś mądry powie, że Imperium też jest osłabione. Tak, z tym że Imperium jest znacznie bliżej nas … i z racji osłabienia bardzo im zależy na „krwii Krayt”.

Urwała jakby chcąc, bym resztę ułożył sobie w głowie. Trwało to chwilę, gdy mój umysł przetrawiał co właśnie powiedziała i przechodził z szaleństwa żony do jej czystego geniuszu.

Ali'ka słuchała mnie w milczeniu, zadowolona z siebie, że przełamała z łatwością barierę w umyśle swojego męża:

Twilek wyszła z pomieszczenia zostawiając mnie samego tylko z moimi myślami. Dopiero teraz zauważyłem, że trzęsą mi się ręce.

Znając specyfikę grupy zwanej pod nazwą Fioletowe Ostrza uznaliśmy, że najlepsza metodą będzie podjęcie negocjacji. Piraci z tej organizacji są podobni to jest, wszyscy stracili domy, rodziny i są wyrzutkami, których sytuacja zmusiła do podjęcia się działalności przestępczej. Plan jaki przygotowaliśmy zakładał ukazanie dobrego przykładu, że mimo straty można żyć dobrze, nie krzywdząc innych. Zebraliśmy grupkę dyplomatyczną, każda z osób miała opowiedzieć o swoich doświadczeniach i podkreślić, że mimo ich, nie zeszli na drogę zła.

Początkowo wszystko przebiegało względnie dobrze. Lider Fioletowych Ostrzy mimo, że sceptycznie nastawiony do nas wysłuchał co mieliśmy do powiedzenia. Nie przyjmował naszych słów do serca lecz polemizował z nimi, przekazując swój punkt widzenia. Rozgrywaliśmy sytuację delikatnie starając się iść w dobrą stronę, pokazując, że nasze stanowisko również ma sens. 

W tym jednak momencie, doszło do nieplanowanego błędu. Jeden z młodszych członków naszej grupy wpadł na "genialny" (tutaj mówię ironicznie) pomysł, rozmawiania z piratami ich językiem, zapominając, że ci ludzie byli niegdyś prawymi obywatelami Republiki. Czarę goryczy przelał moment w którym ten sam młodzieniec nazwał lidera "słabym". To był początek chaosu. Mistrz Sallaros próbował ratować sytuacje, odnosząc się do podwładnych i piratów Fioletowego Ostrza, ci jednak wzięli do siebie słowa obrazy i potraktowali afront wobec ich lidera jako obrazę wobec siebie. Ich stanowisko brzmiało następująco: Zdobędziemy Krew Krayt albo zginiemy próbując. Jeśli chcecie nas powstrzymać, musicie nas wyrżnąć". W tej sytuacji nie mieliśmy innego wyjścia jak rozpocząć ewakuacje i wprowadzić w życie plan B - czyli zbombardowanie strategicznych celów ich bazy.

Piracka grupa o nazwie Fioletowe Ostrza została częściowo unieruchomiona i osłabiona w skutek bombardowania. Negocjacje jednak zawiodły i nadal stanowią oni realne zagrożenie dla bezpieczeństwa twoich ludzi i wolności waszej planety

Robimy wszystko co w naszej mocy, by rozwiązać ten i pozostałe problemy. Od teraz powinno być już tylko lepiej. Niech moc będzie z tobą i z wami wszystkimi