Echani

Cześć! Z początku sądziłem, że moja przerwa potrwa zdecydowanie dłużej, ale natchnęła mnie kultura rasy, którą przecież tak wielbię - Echani. W gildii posiadam dwie postacie tej rasy, które są bliźniaczkami, no i co ważne, nie były wychowywane w tej kulturze. Mam plan spróbować zrobić klan Echani, których kultura przypomina nieco mandaloriańską, rzymiańską, czy też spartańską. Nie istnieje żaden oficjalny słownik ich języka, ale pewnym jest, że mają swój własny język, który mieszają z Basiciem.

Skoro już jesteśmy przy języku. Chciałbym zacząć od akcentu. Naturalnie ich akcent brzmi jak francuski, albo czeski, może coś pomiędzy nimi. Wymawiają w inny sposób R, a co do pisowni, przypomina ona elficką ze świata Tolkiena. "Kreski" nad samogłoskami.

Co ważne, jest to zbiór informacji fanowskich, wyszukanych w grach, książkach i tym podobnych, nie jest to kanon, a tak zwany fanon. Warto jednak zwrócić na to uwagę, gdy ktoś chciałby grać prawdziwego Echani z krwi i kości. W całym tekście chcę omówić ich wygląd, budowę ciała, kulturę, architekturę, społeczeństwo itd. Zaczynajmy!

SKĄD W OGÓLE WZIĘLI SIĘ ECHANI?


Głównym założeniem co do tego, skąd wywodzi się ta rasa przedstawia się następująco. Wiele tysięcy lat temu, istniało imperium Arkanianów. Była to rasa z wyglądu podobna do Echani, ale nie do końca. Faktycznie, mieli białe włosy i oczy, ale te były pozbawione tęczówek, były to po prostu białe gałki, bez widocznych żył czy czegokolwiek innego. W czasach tegoż imperium, Arkanianie mieli eksperymentować z rasami i w ten sposób stworzyli dwie: Echani i Thyrsianów. Ci pierwsi znani są ze swojego wyglądu, który się wyróżnia: blady odcień skóry, białe włosy i oczy, a ci drudzy byli ich zupełnym przeciwieństwem: ciemna skóra, kruczoczarne włosy i ciemne barwy oczu. W dużym skrócie: Echani po rozłamie w imperium Arkanianów uciekli na inne planety, które znajdowały się blisko siebie. Było ich 6, ale centrum stanowiła jedna,  przypominająca Rishi (klimat karaibów, zielono).

BUDOWA






Z wyglądu Echani faktycznie przypominają ludzi, jednak duszą i umysłem bliżej im do obcych. Mimo (zazwyczaj) drobnej budowy lub delikatnej urody, pod swoją skórą skrywają bardzo silne mięśnie. Ich krew jest blado-różowa. Większość reprezentantów rasy wygląda bardzo podobnie, mają wyraźne rysy twarzy, a budowa ciała także była niemal identyczna. Podstawową różnicą jest sposób, w jaki się poruszają. Każdy krok jest elegancki i zrównoważony, wręcz w nadludzki sposób, co właśnie od ludzi ich odróżnia. Ma to też swoje potwierdzenie w sposobie ich walki. Biją się z gracją, którą łączą ze swoją zręcznością, a ją przejawiają w zwykłej bijatyce na pięści, lub broń białą. Każdy pokazany gest jest subtelny. Gdyby Echani stał nieruchomo koło człowieka, ciężko byłoby ich odróżnić.  Ich serca biją dwa razy szybciej niż ludzkie i dożywają około 200 lat. Medycyna ich kultury pozwoliła im pozbyć się niemal wszystkich naturalnych chorób i genetycznych upośledzeń. Mimo, że udało się to zrobić tylko na ich rodowej planecie, znani są też z bardzo dobrego zwalczania chorób nawet nieznanych. Jeżeli jednak ich organizm się nie obroni, znoszą to gorzej niż w przypadku innych ras.


Umysły Echani pojmują znacznie więcej niż umysły ludzkie, co jest dowodem na to, że wpływ na tę rasę mieli Arkanianie, którzy byli rasą myślicieli, geniuszy. Dla nich, wszystkie doświadczenia życiowe i emocjonalne są przeżywane bardziej i na większą skalę, np.: podekscytowanie bitewne, dotyk bliskiej osoby, przyjemność płynąca ze słuchu. Ich emocjonalność pozwala im osiągnąć niedoścignioną błogość, lub przeciwnie, niszczący smutek. Jeżeli więc Echani odcięty od "swoich", który był wychowywany w tej kulturze, miałby przeżyć sam, prawdopodobnie bez rytuałów i tym podobnych popadłby w depresję lub szaleństwo.


Krtań Echani bardziej przypomina ptasią niż ludzką, dlatego ich głosy mają niewiarygodnie daleki zasięg i mogą wytwarzać więcej niż jeden dźwięk w tym samym czasie. Ma to swoje odbicie w ich języku i sposobie w jaki mówią: tonacja, wysokość barwy głosu i mowa ciała, która jest u nich bardzo ważna i bardzo bogato i często gestykulują.
RELIGIA
O religii Echani nie wiadomo wiele, poza tym, że w przeciwieństwie do wielu kultur wyznają księżyc. Nailimisari jest boginią, w którą wierzą.


SPOŁECZEŃSTWO


Społeczeństwo jest zdominowane przez kobiety. Na 1 mężczyznę przypada 7 kobiet.  To właśnie one tworzą "kręgosłup" tej kultury, a ich tworem jest głównie system matriarchalny, a sama przewaga ma odbicie między innymi w tym, że ich bogowie są kobietami. Wydawać by się mogło, że dominująca płeć piękna "zniewoliła" sobie mężczyzn, ale to nieprawda. Nie są oni tam niższą kastą, czy czymś w tym stylu, a są bardzo wartościowani jako wspaniali wojownicy i są też bronieni przez swoje kobiety.
Ironicznie, przy odbywaniu służby wojskowej koło mężczyzn, często witają się z nimi używając zwrotu "kár'lo", co oznacza tyle co "mój protektorze".

Każdy męski osobnik Echani zobowiązany jest spędzić  przynajmniej 10 lat w służbie Larinkáoi, czyli ich rodzaju wojska. Po tych 10 latach mogą kontynuować życie cywilne, lub swoją karierę żołnierza. Mimo wszystko, ich czyny w wojsku mają spory wpływ na ich dalsze życie, jeżeli zdecydują się żyć po cywilnemu. Zależnie od tego, mogą osiągnąć bogactwa, albo sięgnąć dna. Normalnym jest też, że mężczyźni obejmują stanowiska dowódców w Larinkáoi, wysokie stanowiska polityczne itp.


CEREMONIE/RYTUAŁY


Varra khat

Tzw. "Spacer duszy" to ceremonia obejmująca dwa dni, która odbywała się w 12 urodziny każdego Echani. Kobiety decydowały, czemu chcą się poświęcić w swoim życiu, a męskie grono było wysyłane na służbę do Larinkáoi. Rytuał składa się z czterech części: Nyat koróna, Chal, Donna naior i Telcta chai.

Nyat koróna

Była to ceremonia "herbaciana". Młodych ubierano w stroje przyszykowane przez ich matki i lokalne kapłanki, w barwach rodowych. Wtedy młody Echani zabierany jest do specjalnego pomieszczenia w domu, gdzie cała rodzina zasiada wokół małego stołu. Wtedy, ta młoda osoba musi zaparzyć herbatę, zazwyczaj czerwoną. Gdy ta jest parzona, wszyscy muszą usiąść w ten sam sposób, czyli na swoich nogach, z dłońmi na kolanach. Tę niewygodną pozycję należało utrzymać, aż herbata została zaparzona. Gdy do tego doszło, wszyscy wstawali i każdy przez chwilę musiał przytrzymać gorące naczynie, aby udowodnić wytrwałość całej rodziny. Gdy dzbanek się poruszał zgodnie ze wskazówkami zegara, każdy sobie nalewał trochę napoju. Często bywało tak, że posiadało się dwie filiżanki i uzupełniała je osoba stojąca blisko, co miało symbolizować odpowiedzialność. Po tym, dzbanek był odkładany, wszyscy siadali i pijąc herbatę, starsza część wspominała swoje dzieciństwo.

Chal

Chal dział się zaraz po herbacianej ceremonii. Młody Echani szedł medytować w samotności na dwanaście godzin w domowym księżycowym ogrodzie. Miało to na celu zmusić dzieci do przemyśleń nad swoim dotychczasowym życiem i ich przyszłości. Właśnie wtedy decydowano, co chce się robić.

Donna Naior

Był to swojego rodzaju pierwszy sprawdzian. Taneczna walka pomiedzy dzieckiem a ojcem. Jeżeli ojciec niestety nie żył, dziecko musiało nominować kogoś, pisząc własnoręcznie list do kapłanki. Jednakże list musiał być napisany bardzo starannie, inaczej dziecko przynosiło hańbę swojej rodzinie. Mogli w nim nominować kogokolwiek do tej części rytuału. Walka taka była swojego rodzaju pokazem, w którym dzieci demonstrowały swoje wojownicze umiejętności.

Telcta Chai

Po Donna Naior rozpoczyna się finalna ceremonia, w sali jadalnej rodziny lub klanu. Swojego rodzaju festyn, w którym bierze udział dorosły już Echani i jego rodzina oraz zaproszeni goście. Stół, długi na całą salę, był w całości pokryty jedzeniem i napojami, zarówno tymi, które spożywali Echani, jak i tymi egzotycznymi. Dzbanki z herbatami, winem były podawane z rąk do rąk, gdy wszyscy celebrowali przejście w dorosłość kolejnego z nich.


[KULTURA]


Ważną cechą Echani jest to, że są perfekcjonistami. Dla nich wszystko jest sztuką, w której można osiągnąć mistrzostwo. Muzyka, walka czy nawet polityka. W ten sposób istnieje wiele "głów" odpowiedzialnych za różne dziedziny ich kultury.

Jedzenie

Jedzenie Echani było mieszanką ostrych potraw ze świeżymi i łagodnymi przekąskami.Tradycyjnie gotowane powoli, przez wiele godzin z różnorodnością ostrych przypraw, świeżych warzyw i mieszaniną mięs, serwowane w wielkich misach, które lądowały na środku stołu. Zjedzenie takiego posiłku całej rodzinie zajmuje około 3 godziny, bo robią to w turach.

Muzyka

Wiele dziedzin w kulturze Echani jest sztuką. W przypadku muzyki nie jest inaczej. Z tego powodu, jest 12 mistrzów muzycznych, 6 kompozytorów i 6 wokalistów, wybierany po jednym wokaliście i kompozytorze z planet systemu Vorsisalo, z czego Eshan byli tymi najlepszymi muzykami.

Walka

Największym osiągnięciem Echani jest ich mistrzostwo w sztukach walki. Ich kultura opiera się przede wszystkim na mowie ciała. Co ciekawe, trenując walkę od młodych lat, Echani "wyhodowali" umiejętność przewidywania następnego ruchu przeciwnika. Ich doskonałość w walce jest idealnym przykładem na to, że są perfekcjonistami. W ich historii, przez wiele lat musieli walczyć , dlatego właśnie każdy Echani uczony jest walki wręcz, co dało im opinię rasy doskonałych wojowników. Sama walka jest dla nich rodzajem komunikacji. Zbroje, jakich używają są syntetycznymi strojami pokrytymi bio-plastikiem, co daje noszącemu zadziwiająco dużą ochronę, jednocześnie nie krępując jego ruchów. Są one tworzone ręcznie i często, są też bardzo bogato stylizowane i zdobione.

Aeta Ignias

Był to honorowy pojedynek Echani. Toczył się między dwoma jednostkami, z czego jedna na pewno musiała być Echani właśnie. Pojedynek inicjowany był przez kogokolwiek rzucającego wyzwanie, czy to przez honor, czy dumę. Aeta Ignias trwało aż ktoś umarł, albo zostało przerwane z innego powodu. Pojedynek miał swój własny honorowy kodeks, który zabraniał atakowania leżącego przeciwnika, lub atakowania miejsca poniżej pasa. Ktokolwiek łamiący te zasady wygra pojedynek, przynosi sobie w oku Echani wieczną hańbę.

Wojsko

-DUCHOWI POSZUKIWACZE



Szybcy i atletyczni, poszukiwacze odznaczali się płynnymi ruchami, ważnymi w mobilności podczas walki. Odznaczają się ciemno-niebieskim pancerzem z białymi wstawkami i tzw. czerwonym "końskim grzbietem" na hełmie. Zazwyczaj byli uzbrojeni w pistolet zakłócający i wibroostrze, choć równie często zamiast tych dwóch rzeczy używano glewii. Ich ekwipunkiem pobocznym były granaty oślepiające, a hełm posiadał system wzmacniający głos, co miało przerażać przeciwników, gdy poszukiwacze na nich szarżowali. Byli używani do flankowania i jako infiltratorzy. Gdy udawało im się dostać za linie wroga, zawsze siali tam zamęt. Krążą plotki, że ich okrzyk bojowy ma "wysysać" duszę z ciała, a poszukiwacze zagarną je dla siebie.

-OBSERWATORZY

Dobrze wyszkolenie survivaliści i strzelcy wyborowi, zdolni znaleźć luki i słabe punkty nawet u najciężej uzbrojonego przeciwnika. Ich głównym celem było robienie rekonesansu, więc, w skrócie, byli agentami wywiadu. Łatwo dostosowywali się do otoczenia, zbierając informacje o sąsiadach lub przeciwnikach, służyli także jako snajperzy.

-LARINKÁOI




Każdy mężczyzna z rasy musiał służyć w Larinkáoi. Zdecydowana większość tak naprawdę zostaje na dłużej niż minimalne 10 lat służby. Larinkáoi jest symbolem ochrony przed złem i nieodłącznym elementem dziecięcych opowiadań.  Noszą ogromne tarcze energetyczne i włócznie plazmowe. Za broń poboczną robi wibromiecz, a czasami mały blaster.


Architektura


O architekturze nie ma zbyt wiele do mówienia. Wysokie ściany, gotycki wygląd połączony z sci-fi i trochę starożytności. Budynki były zazwyczaj zielone, czerwone, fioletowe, niebieskie lub różowe, wznoszące się ku niebu.


I to narazie tyle, w aktualizacji postaram dodać się zbiór słówek, których używają i mniej więcej przetłumaczyć to, co oznaczają. A jeszcze, co do tego klanu, mam na to pomysł, wiem co i jak, potrzebuję chętnych, użyję do tego jednej ze swoich znanych tu postaci, bo mam też pod to dobre tło. Nie miałem też gdzie w kulturze wcisnąć wzmianki, że Echani nie lubią się z Mando, ale mają wspólną cechę - bardzo, ale to bardzo dbają o swoich. Dzięki za poświęcony na przeczytanie czas!
Rysunki autorstwa Aeli Dasvarat.