Część 7 - Tortura

Humanoidalna istota nieznanej rasy, nieznanej płci przemierzała korytarze Kwatery Głównej Tarczy pod osłoną nocy. Szła ona do jednej z tych nieużywanych komnat, gdzie nikt jej nie zobaczy, ani też usłyszy. To było najważniejsze, pozostać niezauważonym.

W końcu w jednym z pomieszczeń postawiła ona na podłodze holokomunikator. Za chwilę miało nastąpić połączenie z Sithem, Lady Sith, jej prawdziwą Panią. Tajemnicza postać czuła pustkę w żołądku. Będzie musiała przekazać swojej Mistrzyni niezadowalające wieści. A jej reakcja może być tylko jedna.

Postać w czerni uklękła w chwili gdy w powietrzu pojawił się kobiecy hologram.
- Witaj Moja Pani... - Zaczęła lecz kobieta bezceremonialnie jej przerwała.
- Daruj sobie uprzejmości. Jaki jest status zadania?
- Wszystko idzie zgodnie z Planem.
- ŁŻESZ!!! Miałeś się uczniu zbliżyć do Chen. Zostałeś już jej Padawanem? - Zimno i gniew bijące z jej głosu był odczuwalny nawet tu, na Coruscant, lata świetlne oddalone od jego źródła. Uczeń Sitha zaczął mimowolnie drżeć ze strachu przed hologramem. - Skąd ona wie? - Przeszło mu przez myśl.
- Pani, Mistrzyni Chen nie zjawiła się na Turnieju... to nie moja wina... - Zaczął skomleć. - Ona teraz jedynie szuka was, to znaczy generała Gelu. O niczym innym nie myśli. Jest jak w transie. Nie zdziwiłbym się gdyby nawet teraz....
Nie dokończył. Kobiecie w czerni i szkarłacie skończyła się cierpliwość. Niesamowity ból przepłynął przez ciało jej ucznia. Miał wrażenie, że znalazł się w bezkresnych oceanach Manaan. Próbował zaczerpnąć choć odrobinę powietrza, ale jedyne co dochodziło do jego płuc to woda. Uczeń Sitha topił się wijąc się na posadzce Kwatery. A przynajmniej jego umysł się topił.  
- Zawiodłeś mnie uczniu po raz kolejny. Tym razem zapamiętasz tę lekcję do końca swojego życia. - Jej głos był opanowany, a zarazem niesamowicie nieprzystępny. Uczeń-zdrajca pomimo nieskończonego strachu był pełen uznania dla Ciemnej Strony. Jej Moc była niesamowita. Mimo odległości jego Pani.
W końcu Sith zdjęła uścisk Mocy, a uczeń opadł bez ruchu na posadzkę, łapczywie łapiąc każdy oddech. Lady Sith uśmiechnęła się mimowolnie. Ból i przerażenie... te uczucia ją karmiły, napędzały już niekończącą się nienawiść i rządzę władzy. Całkowitej władzy. Lady Sith odczekała chwilę. - Masz jeszcze coś do zaraportowania czy marnujesz tylko mój czas?
- Pani, umieściłem w bazie Republiki pewną informację o śladach DNA generała. Kiedy tylko Chen to odnajdzie, a uczyni to na pewno, od razu zabierze całą Tarcze na Voss.
- I co? Zamierzasz ich tam zabić? - Zakpiła kobieta.
- Odwrócić uwagę, pani. Podczas ich nieobecności przeszukam te miejsca, do których na co dzień nie mogę się zbliżyć. Zidentyfikuję w końcu Dezertera, Moja Pani.
- Dezerter - jakieś wieści o nim? - nastrój Sitha delikatnie się zmienił. Wściekłość zastąpiła ciekawość. Dezerter, osoba, której szukała od przeszło 20lat. Była ona kluczem do jej potęgi, nieskończonej potęgi. Jej uczeń nawet nie miał pojęcia jak ważne jest go znaleźć. - Wyślij mi natychmiast co o nim wiesz.
- Oczywiście moja Pani, przesyłam Ci profile tych, którzy pasują do charakterystyki Dezertera. - I jednym przyciskiem ze swojego datapada wysłał zaszyfrowane dane daleko poza Coruscant. Sith spojrzała na swój datapad i przejrzała otrzymane informacje.
- To wygląda obiecująco, zwłaszcza jeden obiekt. - Od kobiety uderzyła fala zadowolenia. - Spotkam się w końcu z naszym gościem. Chcę zobaczyć jego zaskoczenie kiedy mu to pokaże. Jesteśmy blisko, blisko zwycięstwa. Czuję to.  Pamiętaj mój uczniu, potrzebuje Dezertera całego i żywego. To jest najwyższy priorytet. Nie zawiedź mnie ponownie. - Lady zaakcentowała ostatni wyraz i hologram Sitha rozpłynął się w powietrzu. Postać w czerni odchrząknęła, wyłączyła modulator głosu. Nadal czuł chłód wywołany brakiem powietrza w płucach.