Walka mieczem świetlnym

Miecz świetlny to ikona Gwiezdnych Wojen. Jego kultura powstawała i ewoluowała od początków całej galaktycznej historii. Na pewno jest to bardzo ważny aspekt bycia użytkownikiem Mocy, więc wypadałoby wiedzieć, z czym w ogóle to wszystko się je. Od razu napiszę, że pominąłem pewne tematy. Niektóre ze względu na brak dostatecznych informacji, a inne ze względu na fakt, że w czasach, w których my rpimy, pewne rzeczy nie zostały jeszcze opracowane i wykorzystywanie ich byłoby niezgodne z Lore. Mam nadzieję, że artykuł ten pozwoli wam lepiej zrozumieć walkę mieczem świetlnym i dzięki temu będzie potrafili nie tylko lepiej wyrazić swoją postać w walce na miecze, ale również fani NFU będą wiedzieli, z czym mają do czynienia. Przejdźmy więc do rzeczy.





Jest to pierwsza i najstarsza forma. Wraz z kilkoma innymi formami powstała w czasie, gdy starożytne, stalowe miecze były zastępowane przez miecze świetlne. Opiera się na filozofii skupienia i spokoju oraz jest podstawą do poznania pozostałych form walki. Została szybko zastąpiona przez Formę II.

Jest to również początek nauki walki mieczem świetlnym dla młodzików Akademii Jedi. Wykorzystują oni Formę I do odbijania pocisków droidów treningowych i tym samym poznają podstawy. Głównym założeniem Shii-Cho jest wygrana poprzez obezwładnienie przeciwnika, niżeli pozbawienie go życia. Z tego powodu jednym z podstawowych ataków było Sun djem. Taki sposób walki jest głównie wykorzystywany do mierzenia się z wieloma przeciwnikami na raz. Gorzej radzi sobie przy kontakcie z jednym wrogiem, który może z łatwością dostrzec  słabości w ruchach miecza techniki Shii-Cho. Dlatego tak szybko wymyślono Formę II. Mimo prostoty i ograniczenia tej techniki, jej mistrzowie stwarzali ogromne zagrożenie. Ich ruchy były porównywane do ruchów wody w wodospadzie, a ataki wcale nie były takie przewidywalne. W Shii-Cho używane są ruchy zamaszyste i parowania. Właściwie podstawowe ataki, parowania i sfery wywodzą się z tej techniki. Forma I dzieli się na dwie metody walki:

Idealna Forma  - stosowana głównie w sparingach. Wszystkie ruchy i manewry były wykonywane idealnie poziomo lub pionowo z atakami i parowaniami sprawiającymi, że miecze były prostopadle wobec siebie.

Forma Żywej Walki – była bardziej praktyczna, a jej ataki były ukośne, w odróżnieniu do Idealnej Formy. Również skupiała się na sześciu sferach, a jej założeniem było zwiększanie prędkości ataków przy równoczesnej redukcji przemieszczania się.

Shii-Cho dzieli ciało przeciwnika na sześć sfer, które użytkownik wykorzystuje do ataku lub obrony.


W Schii-Cho chodzi o wygraną bez ranienia, a tym bardziej uśmiercania, przeciwnika. Z tego powodu jednym z ataków jest Sun djem – w walce mieczem świetlnym, używane do zniszczenia lub pozbawienia przeciwnika broni. Chodzi o to, by atak ten nie zadawał fizycznych obrażeń.

Warianty: Brak ograniczeń. Shii-Cho również prawdopodobnie jako jedyna z form posiada wariant walki biczem świetlnym.

Znane ataki:

Rozbrajające Cięcie – zamaszyste uderzenie skierowane na broń przeciwnika, które ma ją  wytrącić z dłoni lub po prostu zniszczyć. Ze względu na swoją specyfikację często zawiera Sun djem.


Zamach Sarlacca – szeroki, zamaszysty cios, którym użytkownik atakuje wielu wrogów na raz.

Cytaty:

„To jest proste, i w prostocie jest siła.”
- Kreia

„Powinienem podejść bliżej do krawędzi. Uwolnić siebie na Moc, stać się bardziej nieprzewidywalny. Bardziej losowy.”
„To mogłoby być niebezpieczne. Nie dla twojego ciała, ale dla twojego ducha.”
„To jest droga Formy I.”
- Kit Fisto w rozmowie z Obi-Wanem Kenobim

„Forma I, również nazywana Shii-Cho, wymaga mało wyjaśnienia, skoro każdy młodzik Jedi uczy się podstaw ataku, parowania, sfer ciała, i praktykuje ćwiczenia zwane Prędkościami."
- Cin Drallig

„Forma I została stworzona przez starożytnych Jedi w czasie przechodzenia z metalowych mieczy do mieczy świetlnych o energicznych wiązkach, i zasada kontaktu ostrzy została esencjonalnie ta sama.”
- Cin Drallig

„Ponieważ starożytni Jedi nie mieli przeciwników dzierżących miecze świetlne, Forma I nie odnosi się do walki miecz świetlny na miecz świetlny.”
- Cin Drallig

Przykładowi znani użytkownicy:
- Lucien Draay
- Darth Traya
- prawie wszyscy Jedi

Plusy:
+ silne przeciwko grupie wrogów

Minusy:
- słabe przeciwko pojedynczemu przeciwnikowi



Forma II znana jest również jako forma pojedynkowa. Jest odpowiedzią na zapotrzebowanie do walki jeden na jednego i świetnie się w tym sprawdza. Powstała w momencie, gdy w Galaktyce powstawało coraz więcej Mrocznych Jedi i Sithów, którzy również dzierżyli miecze świetlne i trzeba było wymyślić skuteczny sposób walki ostrze-ostrze. Forma II skupia się na precyzyjnych i efektywnych ruchach w porównaniu do dzikich i zamaszystych ataków Formy I.

Głównym założeniem Makashi jest równowaga defensywy i ofensywy oraz unikanie rozbrojenia, co jest dokładnym opisem tego, dlaczego ta technika jest tak efektywna przeciwko Shii-Cho. Polega ona na balansie i pracy nóg do przewyższenia oponenta. Praca miecza ogranicza się do niewielkiego pola mniej więcej w kształcie tarczy, a ataki są w formie pchnięć i lekkich cięć. Użytkownik tej techniki wykorzystuje płynność, precyzję i ekonomię ruchu zamiast siły, co jest powodem, dla którego wymaga ona tak mało energii, a nie traci przy tym skuteczności. Początkowe poziomy Makashi opracowano z myślą o bronieniu się przed ostrzem miecza przeciwnika, pozwalając tym samym nowicjuszowi na korzystanie z techniki, która niewielkim kosztem zapewni defensywę, ale połączoną z większą ilością ofensywy wymaganą do osiągnięcia zwycięskiego ciosu. Makashi zakłada wyższość precyzji i wydajności ponad siłę. Zamiast zamaszystych cięć, bloków i siekania używa się kłucia, parowania i lekkich cięć. Do odpowiedniej manipulacji ostrzem potrzebna jest kalkulacja, intensywne skupienie i eksperckie wyczucie czasu. W Masashi często używa się fint, które mają zmylić przeciwnika i wrobić go w pułapkę. Użytkownicy tej techniki stawiają nacisk na pracę nóg tak samo równą przy ofensywie jak i defensywie. Poruszają się do przodu i tyłu, często zmieniając stopę, by zachować odpowiedni balans. Rzadko, ale jednak, osoby stosujące Makashi uczą się bronić przed atakami Mocy. Odpowiednio wyszkolony szermierz często sprawia wrażenie zrelaksowanego, a jego praca ciała i miecza przypomina taniec. Użytkownicy tej techniki muszą uważać, by nie uzależnić się od niej. Jakkolwiek jest ona silna, muszą zdawać sobie sprawę z tego, że pewne taktyki mogą zagwarantować przeciwnikowi wygraną. Oprócz tego, finezyjne ataki Makashi mogą być przytłoczone przez fizyczną siłę wroga. Można temu jednak w pewnym stopniu zaradzić poprzez rygorystyczne treningi lub implanty zwiększające możliwości mięśni. Kolejną wadą, na którą jest skazana ta technika, to brak dostosowania do broni dystansowych, na którą Makashi nie ma przeznaczonych manewrów.

Pozycja wyjściowa do Makashi jest prosta. Miecz świetlny trzymany główną ręką władającego nim, dzierżony przy boku, jest skierowany w dół, a między stopami istnieje niewielka odległość. Niektórzy stają bokiem do przeciwnika, tym samym wskazując ostrzem w jego kierunku. Rękojeść broni jest trzymana z kciukiem położonym w pełni, w stronę emitera, co zapewnia mniejsze, ciaśniejsze, bardziej trafne ruchy klingi. Reszta palców jest owinięta mocno wokół rękojeści, jednak nie na tyle mocno, by ograniczać płynność poruszania. Typowe dla Makashi jest również „salutowanie”, czyli pokazowy gest mieczem. Polega to na wykonaniu końcówką miecza znaku „X” w powietrzu. Jest to też swego rodzaju wyzwanie rzucane przeciwnikowi. Często w ten sposób przechodzi się do pozycji wyjściowej. Podsumowując, użytkownik ustawia ostrze miecza pionowo przed swoją twarzą, następnie wykonuje zakrętas Makashi – salutowanie – i jego miecz kończy przy jego boku.


Warianty: Stosuję się głównie pojedynczy miecz świetlny, ale były wyjątki w postaci używania dwóch mieczy świetlnych naraz lub podwójnego miecza świetlnego. Mimo wszystko najlepiej sprawdzają się tutaj dwie odmiany pojedynczego miecza świetlnego: z zakrzywioną rękojeścią oraz lightfoil. Zapewniają one lepszą kontrolę nad bronią. W przypadku zakrzywionej rękojeści często są stosowane „ochrony” na ostrze, który przypominają wystające z emitera kolce.


W Makashi używa się dwóch ze Znaków Kontaktu: Sun djem oraz Shiak. Sun djem jednak różni się od tego stosowanego w Formie I. W Makashi polega to na wykonaniu kłucia skierowanego w samą broń przeciwnika, często niszcząc ją lub przepalając się przez palce oponenta, by rozbroić go.

Znane ataki:

Sporna Okazja – polega na rozpoznaniu i wykorzystaniu wyłomu w obronie przeciwnika, by móc zwinnie zatopić ostrze w odsłoniętej części ciała.

Riposta Makashi – jest to atak defensywny połączony z kontrą. Użytkownik, na którego zamachuje się oponent, zmienia lekko tor lotu wrogiego miecza i w odwecie wykonuje szybki kontratak.

Cytaty:

„On jest szermierzem. Zdolność wywierania nacisku, pozycja, przewaga – są tak naturalne dla niego jak oddychanie.”
- duch Qui-Gon Jinna do Yody na temat Hrabiego Dooku, mistrza Makashi

„…technika, która pomaga opierać się atakom Mocy przeciwnika, i również jest doskonała do walki na miecze świetlne. To robi więcej obrażeń, ale pozostawia cię podatnym na inne ataki. Używaj tego przeciwko innym dzierżącym Moc lub miecze świetlne, ale nie przeciwko komukolwiek innemu.”
- Kreia

„Mistrz Formy II rozwija wyjątkową ofensywę i defensywę, i jest trenowany starannie przeciwko odebraniu lub zniszczeniu jego broni.”
- Cin Drallig

„Finezja. Przebiegłość. Ekonomia.”
-Dooku

Przykładowi znani użytkownicy:
- Dooku
- Meetra Surik
- Qui-Gon Jinn

Plusy:
+ niewielki wysiłek
+ świetnie się sprawdza w walce jeden na jeden, kiedy przeciwnik używa miecz świetlny i Moc
+ nie pozwala na rozbrojenie jego użytkownika

Minusy:
- słabe przeciwko grupie przeciwników
- słaba siła kinetyczna, co może być wykorzystane przez silnych fizycznie wrogów
- słabe przeciwko broni dystansowej



Soresu wykształciło się w momencie, gdy bronie laserowe rozprzestrzeniły się po Galaktyce i większość przeciwników korzystała głównie z tego rodzaju ofensywnych środków, a Forma II nie była w stanie im sprostać. Forma III jest więc zrodzona do obrony przed pociskami laserowymi, ale również bardzo dobrze sprawdza się w walce miecz-miecz. Z czasem stała się ona odzwierciedleniem nieagresywnej filozofii Jedi.  Forma III skupia się na szybkich, ciasnych ruchach miecza i subtelnych unikach, co zapewnia maksymalny obszar obrony i minimalne odsłonięcie ciała dla broni dystansowych.

Soresu, podobnie do Makashi, opiera się na ekonomii ruchu i oszczędzaniu energii. Jej celem jest tak długa, prawie nie do przełamania, obrona, aż przeciwnik zacznie wykonywać błędy wynikające ze zmęczenia czy frustracji. Chodzi w niej o wykonywanie trzymanym blisko ciała mieczem szybkich i subtelnych ruchów, które zapewnią idealną obronę, a nie będą kosztować jej użytkownika sporo energii. Sprawdza się ona tak dobrze przeciwko pojedynczym i wielokrotnym celom, jak przeciwko blasterom i mieczom świetlnym. Soresu jest również często wykorzystywane do tego, by poprzez granie na czas, obserwować sytuację i poznawać technikę wrogów. Trzeba też wspomnieć, że odbijanie pocisków jest losowe, a nie skierowane z powrotem w przeciwników. Jedną z zasad tej techniki jest umieszczenie siebie „w obrębie oka burzy”, aby pozostać spokojnym, nierozproszonym i niezakłóconym przez otaczający użytkownika konflikt. Niestety, defensywa Soresu zyskuje kosztem ofensywy, co też zgadza się z jej założeniem, które stawia na przetrwanie, a nie zwycięstwo. Prawdziwi mistrzowie tej techniki są ekstremalnie potężni w związku z ich silną obroną efektywną tak samo przeciwko blasterom jak i mieczom świetlnym.  Nowicjusze Soresu z pewnością radzą sobie świetnie w odpieraniu ataku, ale potrzebują znacznego doświadczenia, aby nauczyć się, jak z powodzeniem kontratakować i usidlić swojego wroga. Głównym celem Soresu jest przeciąganie walki, aby oponenci opadli z sił lub stali się wystarczająco sfrustrowani. Mimo wszystko trzeba uważać, ponieważ sam użytkownik tej defensywnej techniki może opaść ze zmęczenia, kiedy mierzy się z agresywnym, ale ostrożnym przeciwnikiem.

Pozycja wyjściowa Soresu polega na uformowaniu swojego ciała w coś na kształt strzały. Jedną rękę z mieczem trzyma się z tyłu, z ostrzem skierowanym równolegle do wyciągniętej drugiej ręki wskazującej na przeciwnika w geście rzucanego wyzwania. Dominująca stopa również jest postawiona z tyłu, lekko ugięta, a druga prosto skierowana w stronę wroga. Istnieje jednak wariacja tej pozycji, w której ułożeniu nóg wygląda samo, ale miecz jest trzymany prosto obiema dłońmi z ostrzem skierowanym w górę.


Znane ataki:

Odchylające Cięcie – ruch polegający na zamachnięciu się mieczem na lecący pocisk laserowy wroga. Ma to służyć jego odbiciu przy równoczesnym zmniejszeniu odległości między przeciwnikiem a użytkownikiem, aby nie dopuścić do kolejnych wystrzałów z blastera. Przy odpowiednim skupieniu manewr ten pozwala również na skierowanie pocisku z powrotem na wroga, jednak pasuje to bardziej do osób praktykujących technikę Shien.


Okrąg Schronu – stosowane najczęściej przeciwko dużej ilości oponentów. Ruch ten pozwala jego użytkownikowi bronić się nawet przed dwudziestoma strzelcami poprzez wejście w medytację, polegając na Mocy do spostrzeżenia różnorodnych pozycji atakujących i wymaganych ruchów, aby uniknąć lub odbić nadlatujące pociski. Jako że ruch ten wymaga stanu medytacyjnego, może on nieść ze sobą wizje przyszłości.

Cytaty:

„Defensywna technika. Ale efektywna. Używaj jej, jeżeli nie chcesz być trafiony, albo jeżeli mierzysz się z wieloma przeciwnikami z blasterami. Z ostrzem miecza świetlnego i wystarczającymi umiejętnościami, jest to idealna ofensywa przeciwko blasterom, ale w innych sytuacjach, to jedynie opóźnia nieuniknione.”
- Kreia

„Ta forma [Soresu] maksymalizuje defensywną protekcję w stylu charakterystycznym poprzez ciasne, wydajne ruchy, które odsłaniają minimalne obszary trafienia w porównaniu do stosunkowo otwartych stylów kilku innych form.”
- Cin Drallig

„Obrona nie zabije moich wrogów.”
„Brakuje ci siły fizycznej potrzebnej do potężnych atakujących uderzeń Djem So czy innych agresywnych form. Musisz polegać na szybkości, przebiegłości i, najważniejsze ze wszystkich, cierpliwości, aby pokonać twoich wrogów”
- rozmowa Darth Zannah z Darth Banem

Przykładowi znani użytkownicy:
- Kreia
- Bane
- Obi-Wan Kenobi

Plusy:
+ obrona praktycznie nie do przełamania

Minusy:
- prawie zerowa ofensywa



Forma IV powstała z myślą o wykorzystywaniu akrobacji, które proponuje Moc. Poniekąd przyczyną jej istnienia jest również Soresu, które nie zapewnia odpowiednich możliwości ofensywnych. Najważniejszymi cechami, które prezentuje użytkownik tej formy, jest szybkość i skoczność.

Ataru charakteryzuje się wzmacnianymi Mocą akrobacjami – takie jak salta i uderzenia skokowe – zarówno do ataku jak i obrony. Ta agresywna technika wymaga szybkiego tempa i jest efektywna przeciwko pojedynczym oponentom, natomiast przedłużające się walki i ciasne pomieszczenia są jej słabością. Dodatkowo nie jest ona polecana do używania w walce z przeciwnikami uzbrojonymi w broń dystansową. Ataru jest kombinacją siły, prędkości i zwinności. Praktykujący tę technikę zawsze są w ofensywie, atakując szerokimi, szybkimi i potężnymi zamachami. Przyzywają Moc, by wzmocniła ich ruchy i ciosy. Pozwalają jej na przepływ przez ciało, żeby móc przekroczyć limit swoich fizycznych możliwości. Akrobacje wykorzystują nie tylko do ataku, ale również do unikania ciosów. Bieganie, skakanie i kołowrotki to główne cele podczas uczenia się tej techniki. Ci, którzy używają Ataru, mogą poruszać się z dużą prędkością i zasypywać silnymi ciosami, skacząc i atakując w powietrzu. Potężne i szybkie obrotowe ataki mogą być stosowane z różnych kątów, zarówno z ziemi jak i powietrza. Mistrzowie tej techniki są dla swoich oponentów niczym rozmazana plama napierająca z każdej strony. Moc nie jest dla użytkowników Ataru tylko źródłem do wykonywania niezwykłych akrobacji, ale również doradza im w dobieraniu akcji i ruchów. Z Formy IV często korzystają osoby o niewielkim wzroście i/lub niskiej wadze. Wynika to z faktu, że ich ciała są najlepiej dostosowane do używania Drogi Hawk-Bata, która w ten sposób pozwala im nadrobić brak w centymetrach i kilogramach.

Pozycja wyjściowa Ataru nie jest skomplikowana. Polega na złapaniu obiema dłońmi miecza świetlnego ustawionego pionowo. Nieważne po której stronie ciała.


Znane ataki:

Runięcie Hawk-Bata – ruch polegający na jak najszybszym zaatakowaniu przeciwnika i natychmiastowej ucieczce, aby wróg nie zdążył zareagować.


Rój Miecza – polega na zmuszeniu oponenta do zejścia w defensywę poprzez zalanie go licznymi, krótkimi atakami.

Cytaty:

„Ataru jest nazwą nadaną dla ruchów tej formy – chociaż jest agresywna, jest skoncentrowana, i jest najlepsza do użycia w walce przeciwko pojedynczemu przeciwnikowi.”
- Zez-Kai Ell

„Forma IV, również zwana Ataru, jest najbardziej akrobatyczną Formą, wypełnioną licznymi skomplikowanymi ruchami, i polega mocno na umiejętnościach Jedi do biegania, skakania i wirowania przy użyciu Mocy.”
- Cin Drallig

„Przeciwko wielu wrogom tylko prawdziwy Mistrz Ataru przetrwa.”
- Yoda

„Forma walki Ataru jest agresywna, ale skoncentrowana. Nigdy nie możesz polegać wyłącznie na umiejętnościach walczenia bronią, ale raczej pojąć ideę, że całe twoje ciało jest bronią. Używaj Mocy do wirowania, skakania, do przewyższania twoich nieprzyjaciół.”
- Luke Skywalker

Przykładowi znani użytkownicy:
- Yoda
- Ahsoka Tano
- Darth Maul

Plusy:
+ silne przeciwko pojedynczemu przeciwnikowi

Minusy:
- słabe przeciwko wielu przeciwnikom




Forma V dzieli się na dwie dyscypliny: Shien i Djem So. Została opracowana przez użytkowników Formy III, którzy stwierdzili, że defensywna technika Soresu niepotrzebnie wydłuża czas trwania walki, czekając, aż nadarzy się odpowiednia okazja do zakończenia potyczki. Stąd agresywniejsza Forma V skupia się na tworzeniu tych okazji, niżeli czekaniu na nie. Charakteryzuje się ona silnymi atakami i obroną, po której automatycznie następuje kontratak. Wymaga również więcej siły fizycznej od pozostałych form, ponieważ skupia się na kompletnej dominacji nad przeciwnikiem. Wytrwałość jest postrzegana jako fizycznie najbardziej wymagająca forma.


Shien jest postrzegane jako klasyczny wariant Formy V i skupia się bardziej na odbijaniu pocisków blastera. Najlepiej sprawdza się przeciwko wielu użytkownikom, działając gorzej w walce z pojedynczym wrogiem. Shien jest idealnym rozwiązaniem dla jej użytkowników, którzy musieli bronić się przd przewyższającą liczbą oponentów, równocześnie zachowując możliwość ataku. Istnieje również wersja Sithów tej techniki walki mieczem świetlnym i nazywa się Sith Shien. Nie wiadomo jednak, czym się różni od oryginału.

Pozycja wyjściowa Shien polega na trzymaniu oburącz rękojeści miecza nad głową, z ostrzem skierowanym w górę i za użytkownikiem. Dominująca noga jest trzymana z tyłu, pozwalając na skuteczne ataki w trakcie stawiania kroku.

Niektórzy użytkownicy używają innego chwytu z mieczem trzymanym z tyłu, odsłaniając przód. Ten drugi sposób pozwala na długie, zamaszyste ataki pozwalające na zdjęcie kilku przeciwników na raz, chłostając ostrzem na przód z ruchem przypominającym cios sierpowy. Ta wariacja jest rzadziej spotykana i często postrzegana wśród mistrzów mieczy świetlnych jako kontrowersja.


Znane ataki:

Bariera Ostrzy – broni użytkownika przed pociskami blastera i odbija niektóre z nich.

Odbicie Shien – polega na równoczesnym odbiciu pocisku i skoku w stronę przeciwnika.

Plusy:
+ silne przeciwko wielu przeciwnikom

Minusy:
- słabe przeciwko pojedynczemu przeciwnikowi


Używając kombinacji bloków i parowań, użytkownik Djem So zachowuje odpowiednie podstawy defensywy przeciwko daleko i blisko dystansowym atakom. W przeciwności do Soresu Djem So nie jest takie pasywne. Natychmiastowo po obronie przeciwko wrogiemu atakowi następuje kontratak, wykorzystujący siłę ciosu przeciwnika przeciwko niemu samemu, i dąży się do zdominowania walki. Djem So stawia duży nacisk na brutalną siłę i czystą moc wraz z szerokimi, potężnymi atakami i parowaniami poprzedzającymi automatyczne kontrataki. Technika ta wymaga od użytkownika nie tylko kontrataków, ale również naciskania na atak łączący siłę wzmacnianą Mocą z mocarnymi kombinacjami ostrza, aby przewyższyć obronę oponenta. Czysta siła Djem So połączona z siłą fizyczną i przekazywaną przez Moc dawała szanse jej użytkownikowi na pokonanie osoby praktykującej Makashi, formy skupionej na pojedynkowaniu się.

Pozycja wyjściowa Djem So polega na trzymaniu miecza nad głową, ale, w porównaniu do Shien, jest on skierowany ostrzem w dół mniej więcej pod kątem czterdziestu pięciu stopni.


Znane ataki:

Spadająca Lawina – cios opadający na przeciwnika z niesamowitą siłą, wykonywany mieczem trzymanym oburącz znad głowy.


Płynna Riposta – polega na gładkim przejściu z parowania do kontrataku.

Plusy:
+ miażdżąca siła

Minusy:
- brak mobilności

Cytaty:

„Trzeba się zastanowić nad dyscypliną, która ma śmiercionośny potencjał. Niemniej jednak, jeżeli służy to powstrzymaniu gwałtownej opozycji i zachowaniu pokoju, wierzę, że jest to dyscyplina warta poznania.”
– Cin Drallig

„Zobaczysz, że odbijanie pocisków jest łatwiejsze z tą formą – i powinna cię ona również chronić przeciwko krytycznym ciosom twoich przeciwników.”
– Zez-Kai Ell

„Wariacja Djem So Formy V jest poświęcona szczególnie walce na miecze świetlne.”
– Cin Drallig

„Bez wątpienia natkniesz się na sytuacje z wieloma napastnikami. Żeby lepiej bronić się przed ogniem blasterów, nie tracąc ofensywnych możliwości, używaj formy Shien.”
– Kavar

„Pokój poprzez lepszą siłę ognia.”
– maksyma Jedi o Formie V

Przykładowi znani użytkownicy:
- Ulic Qel-Droma
- Ahsoka Tano
- Galen Marek




Początki tej formy sięgają Pierwszej Wielkiej Schizmy Zakonu Jedi, a została ona oryginalnie praktykowana przez Royale Macheteros z Dynastii Kashi Mer, która na nazwała ją nazwą „Niman” na cześć bóstwa Kashi. Niman jest hybrydą sztuk walki i form walki mieczem świetlnym. Dzięki temu Równowaga nie posiada znacznych wad, tak samo jak zalet, oraz nie wystawia jej użytkownika na zagrożenie tak bardzo jak niektóre agresywne formy. Mistrzowskie opanowanie zrelaksowanej pracy miecza Formy VI jest łatwe do osiągnięcia, dzięki czemu jej użytkownik może więcej czasu poświęcić zgłębianiu wiedzy i sztuce dyplomacji. Z tego powodu wielu Konsularów Jedi decyduje się na tę formę. Aby zadośćuczynić temu luźnemu stylowi posługiwania się bronią, w Niman stosuje się ataki Mocy, takie jak pchnięcia i przyciągnięcia, w synchronizacji z cięciami miecza świetlnego. Forma VI ze względu na swoją genezę także świetnie spełnia swoją rolę w walce na dwa miecze świetlne. Ostatecznie Droga Rankora wymaga od jej użytkownika kreatywności i intuicji, aniżeli polegania na danej rotacji, co jest częste w przypadku innych form.

Ten hybrydowy styl walki zawiera w sobie elementy wcześniejszych form, wyłączając jedynie Formę II – Makashi. Balansuje między ich specjalnościami, pozwalając Jedi na zachowanie harmonii bez używania przemocy. W Niman stosuje się różne manewry walki mieczem świetlnym z poprzednich form, ale ze względu na modyfikacje, które wprowadza, praca ostrza w tym stylu wygląda na wyluzowaną. Jak już wcześniej wspominałem, Równowaga w ramach rekompensaty wdraża w swój styl walki ataki Mocy. Dzięki temu mistrzowie tej formy są w stanie pokonywać grupy wrogów. Aczkolwiek, mimo swojej praktyczności często jest ona krytykowana jako niewystarczająco wymagająca. Trzeba pamiętać, że nawet jeżeli Niman nie zapewnia decydującej kontroli nad polem walki, sprawia, że jej użytkownik nie jest tak wystawiony na ataki jak użytkownicy innych agresywnych form. Ze względu na luźną pracę ostrza Równowaga jest postrzegana jako prawie zerowe zagrożenie dla osób praktykujących Makashi. Według Fechmistrza Jedi Cin Dralliga ktoś, kto poświęca się tej formie, musi się spodziewać, że opanowanie jej w poziomie mistrzowskim wymaga przynajmniej dziesięciu lat nauki.

Forma VI posiada aż trzy pozycje wyjściowe. Pierwsza jest szeroka i otwarta. Miecz trzyma się jedną ręką z ostrzem skierowanym do góry i z tyłu. Wolna dłoń jest złożona na klatce piersiowej, a stopy są równomiernie rozmieszczone. Wygląda to mniej więcej tak, ale z innym ułożeniem ręki z mieczem:


Druga pozycja polega na trzymaniu miecza świetlnego oburącz na poziomie głowy, skierowanego do góry. Dominująca noga jest postawiona z przodu.


W trzeciej pozycji miecz również trzyma się oburącz, jednak rękojeść miecza znajduje się na poziomie pasa. Ostrze jest z tyłu, po boku i skierowane w dół. Stopy są postawione blisko siebie.


Znane ataki:

Przyciągnąć Bliżej – telekinetyczne schwytanie i przyciągnięcie oponenta na drogę ostrza miecza świetlnego.

Popychające Cięcie – Pchnięcie Mocy wykonane natychmiastowo po cięciu mieczem świetlnym.


Cytaty:

„Dla lepszego balansu używaj formy Niman. Ta forma nie ma specyficznych silnych stron, zarówno jak i słabych stron.”
– Kavar

„Jest ona często wspominana jako forma dyplomatów, ponieważ jest mniej intensywna w wymaganiach niż pozostałe dyscypliny, pozwalając Jedi spędzać więcej czasu na rozwijaniu ich umiejętności percepcji, strategii politycznych i negocjacji.”
– Cin Drallig

„Do zrekompensowania za luźne skupienie na pracy miecza Forma VI zachęca integrację umiejętności Mocy i walkę.”
– Skarch Vaunk

„Czy najbardziej opłaca się uczyć Formy VI? Nie, ale generalnie jest ona najbardziej praktyczna.”
– Cin Drallig

„Rada Jedi utrzymuje, że Forma VI najlepiej pasuje do roli współczesnego Rycerza Jedi. Mimo wszystko Rycerz Jedi, który ćwiczy za dużo sztuki wojennej może być na straconej pozycji w przypadku rozwiązywania złożonych politycznych konfliktów czy wrażliwych handlowych nieporozumień.”
– Cin Drallig

Przykładowi znani użytkownicy:
- Exar Kun
- Revan
- Vrook Lamar



Forma VII jest siódmą formą siedmiu form uznanym za kanon walki mieczem świetlnym przez ostatnią Radę Jedi Starego Zakonu Jedi. Z czasem Juyo zostało określone jako najbardziej okrutna z wszystkich form i że wiąże ze sobą znaczące, wewnętrzne skupienie na części jej użytkownika. O ile można ćwiczyć ruchy i sekwencje Drogi Vornskra, o tyle jej użytkownik nie jest w stanie w pełni egzekwować stylu, dopóki nie pozwoli podekscytowaniu i pasji z walki podkolorować jego akcji. Z czasem Zakon Jedi zaczął ograniczać używanie Zażartości ze względu na zagrożenie wynikające z Ciemnej Strony Mocy.

Juyo polega na stosowaniu śmiałych i bezpośrednich ruchów. Forma VII zakłada wykorzystanie większego nakładu energii ze względu na większy nacisk głębszego wykorzystywania emocji. Od użytkownika tej formy wymaga się zachowania spokojnego oblicza, które nie mogło zdradzać wewnętrznego, znaczącego nacisku. Juyo jest czasami opisywane jako paradoksalne i nieprzewidywalne, co w porównaniu z innymi opiniami sprawia, że dla wielu uczniów forma ta jest za trudna i nieatrakcyjna.

Zażartość, jako forma z tytułem najniebezpieczniejszej formy, jest przepełniona furią i „złośliwym wdziękiem”. Forma VII ma również tytuł najtrudniejszej i najbardziej wymagającej ze wszystkich form. Według Mistrza Jedi Vrook Lamara Juyo było w stanie „wypatroszyć samotnego przeciwnika”. Natomiast Darth Traya twierdziła, że Juyo jest równocześnie chaotyczne i narwane z dużym naciskiem na ofensywę. Droga Vornskra jest kontrowersyjna wśród Zakonu Jedi, ponieważ według wielu jest ona zaprzeczeniem doktryny: „nie ma emocji – jest pokój” ze względu na konieczność walki z kontrolowaną pasją.

Odważne i bezpośrednie ataki Formy VII są bardziej otwarte i kinetyczne niż w Formie V, ale za to mają mniej dopracowany wygląd niż w Formie IV. Do ataków Juyo odnoszono się także jak do „pozornie niepołączonych sekwencji staccato”. Jedną z zalet Zażartości jest z pewnością jej nieprzewidywalność. Forma VII wymaga więcej energii od Formy V ze względu na rozleglejsze korzystanie ze skupienia i głębokiego połączenia emocjonalnego użytkownika. Pomimo wyzwań nieodłącznych w używaniu tej formy może ona służyć jako droga do znacznej mocy.

Pozycja wyjściowa Juyo polega na wysokim dzierżeniu miecza jedną ręką i skierowaniu ostrza poziomo nad głową i wskazywaniu nim na bok. Ciało jest w połowie przekręcone, a wolna dłoń jest trzymana na jego wskroś i w dół.


Znane ataki:

Zapewnione Uderzenie – wymiana czystej mocy na prawie pewne uderzenie mieczem.

Okrucieństwo Vornskra – angażuje okrutne i dzikie atakowanie przeciwnika; użytkownicy tej techniki są w stanie ją stosować bez angażowania wpływu Ciemnej Strony do nasycania ich agresji.

Cytaty:

„Sześć dla generacji Jedi ich było. Siódma, dobrze znana nie jest. Potężna jest. Najbardziej śmiercionośna ze wszystkich. Ale niebezpieczna jest, dla jej mistrza jak i przeciwnika.”
– Yoda

„Przewidywalne, próbuje ci on odebrać równowagę poprzez jego narwane ataki. Jego technika jest nazywana Juyo, najbardziej chaotyczna ze wszystkich form. Ta forma poświęca wiele dla wzmocnienia ofensywy, wystawiając kogoś na ataki Mocy.”
– Kreia

„Akceptuję tylko garstkę uczniów – starannie dobranych według moich prywatnych standardów – każdego roku. Nigdy więcej nie pozwolę na rozprzestrzenienie się tej formy po wydarzeniach ostatniej Wojny Sithów, kiedy Juyo spowodowało, że Jedi utopili się w rzezi i dołączyli do szeregów Sithów.”
–Skarch Vaunk

Przykładowi znani użytkownicy:
- Atris
- Rahm Kota
- Darth Maul

Plusy:
+ nieprzewidywalność
+ duża siła

Minusy:
- wystawianie siebie na wpływ Ciemnej Strony
- wymaga dużego nakładu energii

Jest to nic innego jak łączenie różnych form i stylów do stworzenia swojego własnego. Dzięki temu wojownicy mogą zrekompensować słabości swoich form innymi formami. Dla przykładu użytkownicy Ataru często poświęcają dużą uwagę również Soresu, by zrekompensować niewielkie możliwości defensywne Formy IV. Daje to również korzyść w postaci zaskoczenia przeciwnika, poprzez wychodzenie poza schemat.

Cytaty:

„Przestań używać standardowych ataków, używaj nie ortodoksyjnych!”
– Dooku do Grievousa

Przykładowi znani użytkownicy:
- Darth Vader
- Hrabia Dooku
- Obi-Wan Kenobi

Plusy:
+ nieprzewidywalność

Minusy:
- słabsze dopracowanie konkretnej formy


Właściwie niewiele wiadomo o tej technice. Podobno w czasach starożytnych była często stosowana. Powstała z powodu Soresu, którego obrona była prawie nie do przełamania. Trzeba było opatentować sposób, który byłby w stanie dać przeciwnikom mistrzów Soresu jakąś szansę na wygraną. Tutaj zrodziło się Lus-ma. Polega ono na wykonywaniu różnych ruchów, które mają oszukać wroga. W Soresu w wielkim skrócie chodzi o to, by bronić się tak długo, aż przeciwnik nie wykona błędu. Ataki Lus-ma dlatego są wykonane „fałszywie” niepoprawne, a ich wykonawca tak naprawdę ciągle ma nad nimi pełną kontrolę. Użytkownik tej techniki udaje, że popełnia błąd, np. poprzez słaby, nieprecyzyjny czy ślamazarny atak, dając okazję osobie korzystającej z Soresu na „użycie szansy”, po czym wykorzystuje jego przerwaną obronę do szybkiego ataku. Lus-ma z tych powodów jest ekstremalnie niebezpieczne dla tych, którzy nie potrafią tego używać poprawnie, a atakująca w ten sposób osoba cały czas musi panować nad swoimi „udawanymi” ciosami.

Przykładowi znani użytkownicy:
- Dooku
- Grievous
- IG-100 MagnaGuard

Plusy:
+ pozwala na skuteczny atak przeciwko użytkownikowi Soresu

Minusy:
- użyte nieperfekcyjnie może równać się z porażką


Akar’io należy do jednych z najstarszych sposobów prowadzenia miecza świetlnego. Trzeba uważać jednak, że styl ten może być fanficiem, ponieważ na jego temat znalazłem tylko jedno źródło. Samo słowo „Akar’io” oznacza w języku wymarłych tubylców Ruan „dusza smoka Akai”. Technika ta cechuje się długimi i eleganckimi cięciami, akrobatycznymi skokami i bazujących na obrotach miecza i parowaniach. Jej użytkownik wywołuje wrażenie, jakby był lekki i finezyjny, a w rzeczywistości kryje się za tym ogromna siła. Jednym z wymagań tego stylu jest całkowite oddanie się wpływom Mocy w trakcie trwającej walki, co może doprowadzić do skuszenia na Ciemną Stronę.

Plusy:
+ duża siła

Minusy:
- wystawianie siebie na wpływ Ciemnej Strony



Trakata zostało wymyślone przez Konsulara Jedi jeszcze za czasów ery Starej Republiki, aby zrekompensować minusy używania miecza świetlnego. Trakata wykorzystuje możliwość wyłączania i włączania miecza. W połączeniu z Jar’Kai Trakata jest bardzo efektywna przeciwko wielu przeciwnikom.

Głównym założeniem Trakaty jest oszustwo a nie tak jak często w przypadku innych form – determinacja i cierpliwość. Styl ten jest rzadko używany przez obie grupy, zarówno Jedi jak i Sithów. Jak wiadomo, Sithowie polegają na pasji i emocjach, które rosną w trakcie walki. Trakata odbiera tę możliwość, kładąc nacisk na praktyczną walkę i jej szybkie zakończenie. Jedi natomiast unikają tego ze względu na oszustwo, na którym nie chcą polegać. Mimo to Trakatę stosuje się również do nadania sobie możliwości użycia Mocy poprzez uwolnienie ręki trzymającej miecz i zastosowanie np. Błyskawic Mocy.

Znane ataki:

Przejście Przez Ostrze – polega na wyłączeniu miecza w trakcie wykonywania zamachu, by ominąć ostrze przeciwnika, aby po tym włączyć go ponownie z efektem wbicia w ciało.

Blok Zakłócający Równowagę – jego użytkownik atakuje wroga i w momencie zderzenia się ostrzy, deaktywuje swój miecz, odbierając równowagę swojemu oponentowi.

Migające Cięcie – jest to włączenie miecza tylko na tyle czasu, by ostrze osiągnęło swoją maksymalną długość w trakcie wykonywanego cięcia. Gdy ostrze osiągnie tę długość, zostaje natychmiast wyłączone.

Przykładowi znani użytkownicy:
- Chamma
- Exar Kun
- Corran Horn

Plusy:
+ duże możliwości zaskoczenia przeciwnika

Minusy:
- spore ryzyko dla użytkownika



Sokan nie jest do końca formą walki mieczem świetlnym, a raczej jednym z jej składników. Został on opracowany przez starożytnych Rycerzy Jedi w czasach Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej. Sokan polega na wykorzystywaniu otoczenia do zyskania przewagi nad przeciwnikiem.

Dzięki Sokanowi użytkownik szuka pozycji nadającej mu możliwości zaatakowania mieczem świetlnych punktów witalnych oponenta. Dokonuje tego poprzez szybkie spadanie, skoki i ruchy. Walczący stara się sprowadzić swojego przeciwnika na takie tereny, które będą korzystne dla użytkownika Sokanu. Styl ten pozwala na osiągnięcie większej prędkości i mobilności, nie zostawiając słabych punktów w obronie kogoś, kto jej używa. Użytkownikom Sokanu poleca się stosowanie go w dobrze znanych im miejscach, ale to nie jest zasada.

Znane ataki:

Defensywa Pozycji Wyższości  – korzystanie z terenu do zyskania korzyści defensywnych.

Szarża Bez Przeszkód – gwałtowna szarża w stronę wroga, wykorzystująca teren i przeszkody do szybkiego zmniejszenia odległości między użytkownikiem a jego przeciwnikiem.

Cytaty:

„To koniec, Anakinie. To ja mam pozycję wyższości (high ground)!”
– Obi-Wan Kenobi

„O to chodzi. Chodźcie do mnie. […] Myślicie, że spychacie mnie do tyłu. Nie macie pojęcia, że to ja mam kontrolę. Nie wiecie, gdzie was zabieram.”
– myśli Darth Maula

Przykładowi znani użytkownicy:
- Obi-Wan Kenobi
- Darth Maul
- Yoda

Plusy:
+ daje sporą przewagę nad przeciwnikiem

Minusy:
- bardzo dużo zależy od terenu



Tego stylu używa się w przypadku, gdy użytkownik chce równocześnie walczyć mieczem świetlnym i korzystać z wierzchowca, np. tauntauna lub speedera. Zazwyczaj w tym przypadku stosuje się pojedynczy miecz świetlny, by nadal mieć wolną rękę do sterowania pojazdem czy zwierzęciem. Głównie wykonuje się chłosty w stronę  przeciwników znajdujących się na ziemi. Takie ataki były często niskimi pchnięciami z mieczem świetlnym poruszającym się przekątnie w polu półkola, co wynikało z tego, że osoby stosujące ten sposób walki w wielu przypadkach znajdowały się wyżej niż ich cele.

Przykładowi znani użytkownicy:
- Tott Doneeta
- Jaden Korr
- Depa Billaba

Plusy:
+ mobilność

Minusy:
- ograniczona możliwość ruchów



Dun Moch jest formą walki skupiającą się na rozpraszaniu i sianiu wątpliwości, zazwyczaj poprzez drwiny. W parze z tym zazwyczaj idzie walka mieczem świetlnym.

Dun Moch zawiera w sobie docinki, drwiny i kpiny, których zadaniem jest odnalezienie słabego punktów i wątpliwości w psychice przeciwnika. Takie mentalne ataki osłabiają koncentrację na Mocy wroga, sprawiając, że staje się mniej precyzyjny i efektywny. Dun Moch najlepiej sprawdza się przeciwko Jedi, którzy swoją siłę czerpią ze skupienia.

Użytkownicy Dun Moch muszą jednak uważać na efekt bumerangu. Źle zastosowane może przynieść niezamierzony skutek, wzbudzając w przeciwniku dodający siły gniew a nie demotywujący strach. Niektórzy używają tego efektu specjalnie, by wykorzystać negatywne emocje do pogrążenia kogoś w mroku Ciemnej Strony Mocy.

Istnieje również Odwrotne Dun Moch. Działa bardzo podobnie do zwykłej odmiany tego stylu, tylko jego głównymi środkami są miłe słowa lub takie, które odnoszą się do wewnętrznego dobra przeciwnika. Tutaj głównym celem jest ściągnięcie kogoś na drogę światła. Nadal trzeba jednak uważać na efekt bumerangu, który może wzbudzić gniew i wzmocnić oponenta.

Cytaty:

„Mistrzu Kenobi, rozczarowałeś mnie. Yoda trzyma cię w takim wysokim poczuciu wartości… na pewno możesz lepiej!”
– Hrabia Dooku

„Spraw, żeby zwątpił w siebie, swoje przekonania lub swoje intencje. Takie rzeczy zakłócają połączenie z Mocą – i niedługo po tym następuje śmierć.”
– HK-47

„Nawet z moim zmąconym wzrokiem rozpoznaję styl walki Hrabiego Dooku. Twoja wersja jest ordynarna. Amatorska. Niechlujna.”
– Luminara Unduli

„Blisko, ale wciąż nieporadnie. Twój mistrz byłby zawstydzony.”
– Satal Keto

„Dun Moch może odwrócić się przeciwko tobie, jeżeli pobudzi to wroga do bezmyślnego gniewu. Ale gniew otwiera twojego wroga na Ciemną Stronę, co może zostać wyeksploatowane na swój sposób.”
– Darth Sidious

„Twoje myśli cię zdradzają, ojcze. Czuję dobro w tobie. Konflikt.”
„Nie ma żadnego konfliktu.”
„Nie mogłeś zmusić się do zabicia mnie wtedy i nie wierzę, że zniszczysz mnie teraz.”
– Luke Skywalker do Darth Vadera

Przykładowi znani użytkownicy:
- Darth Sidious
- Kas’im
- Satal Keto

Plusy:
+ silne przeciwko użytkownikom Mocy

Minusy:
- może się odwrócić przeciwko użytkownikowi



Forma „Zero” jest raczej ideą, niżeli pełnoprawną formą walki mieczem świetlnym. Jej myślą przewodnią jest zastanowienie się, kiedy faktycznie trzeba użyć broni, a kiedy wystarczy po prostu jakiś inny sposób rozwiązania konfliktu. Takim sposobem może być na przykład Perswazja Mocy (Mind Trick). W skrócie Forma „Zero” polega na radzeniu sobie z problemem bez użycia przemocy.

Cytaty:

„Pamiętaj, twój miecz świetlny jest nieocenionym narzędziem. Nawet wyłączony może rozwiązać niestabilną sytuację. Zaufaj mi w tym.”
– Kyle Katarn

„Najlepsze ostrza są trzymane w ich pochwach.”
– anonimowy wojownik cytowany przez Culopha

Przykładowi znani użytkownicy:
- Mr. Garfield
- Skarch Vaunk
- Felanil Baaks

Plusy:
+ możliwość lepszego skupienia się na Mocy

Minusy:
- mniejsze doświadczenie w walce mieczem świetlnym



Telekinetyczna Walka Mieczem Świetlnym polega na dzierżeniu miecza dzięki telekinezie. Niektóre techniki, takie jak „Rzut Mieczem”, są ofensywne a inne defensywne.

Cytaty:

„Siła energii nad materią… i umysł nad obiema.”
– Luke Skywalker

Przykładowi znani użytkownicy:
- Darth Traya
- Odrodzony Revan
- Mace Windu



Jar’Kai jest stylem, który polega na walce dwoma pojedynczymi mieczami świetlnymi. Zostało wynalezione przez Szermierzy Yovshin. Wiadomo też, że istnieje forma, która posiada wariant walki na dwa miecze świetlne i jest nią Niman. I o ile Niman ewoluował w Formę VI, jedną z kanonu form walki mieczem świetlnym, o tyle Jar’Kai stał się terminem określającym walkę dwoma mieczami świetlnymi na raz. Dlatego zaczęto używać określenia „taktyka Jar’Kai”, bez względu na to, czy ktoś wcześniej szkolił się w tej dziedzinie czy nie. W Ataru również stosuje się taki wariant walki, przez co jest to trenowane przez użytkowników Formy IV.

Wojownicy używający dwóch mieczy świetlnych, nieważne czy korzystający z klasycznego Nimanu czy indywidualnej techniki Jar’Kai, są w stanie zachować silną ofensywę dzięki prędkości dwóch ostrzy, które mogą przewyższyć większość przeciwników. Typowym manewrem takiej postawy jest nieustanne napieranie jednym mieczem i poleganie na drugim ostrzu jako źródło defensywy, pozwalając na bronienie się nawet w trakcie atakowania. Mimo to powszechne jest stosowanie obu broni do ofensywy.

Kolejną zaletą Jar’Kai jest możliwość mierzenia się z wieloma przeciwnikami na raz. Taka opcja zwiększa również możliwości defensywne użytkownika, zwłaszcza przeciwko oponentom, którzy także korzystają z wielu broni. Korzystanie z Jar’Kai nie ma ograniczeń względem form i może być używane w każdej z nich.

Oczywiście Jar’Kai nie jest bez wad. Jako że każda dłoń trzyma po jednym mieczu, nie jest możliwe, by skorzystać z silnego chwytu oburącz, pozwalającego na przeniesienie wagi ciała na blok, co pod tym względem osłabia defensywę. Tak więc przeciwnik korzystający z pojedynczego miecza i miażdżącej siły może przewyższyć użytkownika Jar’Kai, taranując do czasu, aż padnie obrona. Aczkolwiek wykorzystanie tej słabości wymaga sporego nakładu energii i jest trudne do osiągnięcia, patrząc na to, że wiele osób jest w stanie efektywnie się bronić tylko przy korzystaniu z możliwości jednej ręki. Z tego powodu dobrze jest, kiedy ktoś użytkujący technikę Jar’Kai poświęca dużą uwagę treningom siłowym.

Następną wadą Jar’Kai jest trudność w wykorzystywaniu dwóch mieczy świetlnych na raz, co wynika z efektu żyroskopowego nieodłącznego w przypadku tego wariantu. Z tego powodu w Jar’Kai wymagany jest odpowiedni trening, bez którego drugi miecz świetlny częściej zawadza niż pomaga. Na szczęście walka dwoma mieczami świetlnymi jest często uczona wśród wrażliwych na Moc, chociaż zaawansowany trening jest już rzadziej spotykany.

Trzeba również uwzględnić, że użytkownicy Jar’Kai są często zbyt zależni od swoich broni, co sprawia, że mają braki w pozostałych umiejętnościach. Nie chodzi tutaj tylko o to, że niektórzy w ten sposób tracą na sztuce posługiwania się Mocą, ale są i tacy, którzy przez takie zachowanie po stracie jednego z mieczy są w niekorzystnej dla nich sytuacji i przeobraża się ona w wadę. Niektórzy określają Jar’Kai również jako przewidywalny styl walki.

Znane ataki:

Powstająca Trąba Powietrzna – polega na kręceniu ostrzami wokół osi własnego ciała, tworząc tornado śmiertelnych ataków.

Bliźniacze Uderzenie – zamachnięcie się na przeciwnika oboma ostrzami w tym samym czasie i po tym samym łuku.


Cytaty:

„Możliwe, że chciałbyś się nauczyć czegoś, zanim umrzesz. Używanie dwóch ostrzy, jednego do wspomagania drugiego, można prześledzić w ostatnich tysiącach lat i było powszechne dla obu naszych ras. Wynalezienie mieczy świetlnych nie zrobiło niczego, co by zmniejszyło efektywność tej strategii – o czym się zaraz nauczysz.”
– Boc Aseca

„Temu wyzwaniu nie podołasz. Twój miecz świetlny jest niczym przeciwko sile Ciemnej Strony Mocy.”
„Dlatego zawsze mam dwa.”
– nieznany Sith do Fortris Gall

„…tacy wojownicy mają tendencję do zbyt wielkiego polegania na ich ostrzach i zbyt mało uwagi poświęcają Mocy.”
– Jai Maruk

„Ci, którzy życzą sobie inkorporację drugiego ostrza, mogą sobie również życzyć używania miecza świetlnego shoto w wolnej dłoni, ze względu na krótsze ostrze pozwalające na większy zakres ruchów.”
– Skarch Vaunk

„Pracuję nad tym, głównie jako ćwiczenie kontroli. Wątpię, żebym kiedykolwiek musiał tego użyć.”
– Anakin Skywalker

Przykładowi znani użytkownicy:
- Asajj Ventress
- Serra Keto
- Pong Krell

Plusy:
+ ilość ostrzy często przewyższa przeciwnika
+ możliwość równoczesnego stosowania ofensywy i defensywy
+ większe możliwości mierzenia się z wieloma przeciwnikami na raz
+ można zastosować w każdej formie

Minusy:
- niemożliwość wykorzystania oburęcznego, silnego chwytu
- wysoki stopień trudności w panowaniu nad oboma mieczami
- użytkownik traci na innych aspektach walki, poświęcając zbyt wielką wagę walce kilkoma mieczami
- przewidywalność

Sfery ciała są wykorzystywane w Formie I i tworzą jej podstawę. Ataki i parowania są opisane właśnie dzięki sferom ciała.


Atak Sfery 1 polega na pionowym cięciu skierowanym na głowę przeciwnika. Parowanie tego ataku polega na poziomym bloku trzymanym na poziomie głowy.


Atak Sfery 2 polega na poziomym zamachnięciu się na prawe ramię i bok przeciwnika, a parowaniem Sfery 2 jest pionowy blok. Przyjmując, że prawa ręka walczącego jest dominująca, każdy atak skierowany na jego dłoń z bronią może się skończyć odpowiedzią w postaci ataku Sfery 2.


Praktycznie to samo, co w przypadku Sfery 2, jedynie z odwróconymi stronami. Jednak przyjmując, że lewa ręka walczącego jest dominująca, każdy atak skierowany na jego dłoń z bronią może się skończyć odpowiedzią w postaci ataku Sfery 3.


Sfera 4 obejmuje cały brzuch i tors, ale głównie odnosi się do pleców. Udany atak Sfery 4 jest prawie zawsze śmiertelny. Klasyczną pozycją Parowania 4 jest skierowanie miecza za plecy z ostrzem skierowanym w dół. Alternatywną wersją pozycji Parowania 4 jest skierowanie miecza za plecy, trzymanego na poziomie talii z ostrzem skierowanym w górę. Klasyczny Atak 4 jest wariacją ataków na Sferę 2 i 3.


Atak Sfery 5 polega na niskim zamachu czy cięciu na prawą nogę przeciwnika. Defensywną odpowiedzią na ten atak jest parowanie z rękojeścią trzymaną na poziomie talii.


To samo co w przypadku Sfery 5 jednak z atakiem skierowanym na lewą nogę.




Zewnętrzny Pierścień Defensywy polega na wielkich, zamaszystych uderzeniach, które służą do ataku na odległość. Szerokie ataki wymagają więcej czasu do wykonania, ale są bardzo potężne. Zewnętrzny Pierścień składa się z czterech pozycji obronnych, w każdym przypadku z ostrzem trzymanym po przekątnej: górna prawa, górna lewa, dolna prawa i dolna lewa.


Środkowy Pierścień Defensywy został stworzony do zbierania szybszych ciosów i blokowania ich, ale jest efektywne również przeciwko strzałom z blastera. Wszystkie pozycje obronne polegają na ostrzu trzymanym pod kątem prostym. Przed atakami skierowanymi na górną lub dolną część ciała broni się mieczem ułożonym poziomo a przed atakami skierowanymi na lewą lub prawą część ciała – pionowo.


Wewnętrzny Pierścień jest ostatnią linią obrony, niebezpieczną zarówno do atakowania jak i bronienia się. Jest to odpowiedź na skoczne ataki i opiera się na parowaniach a nie blokach. Posiada tylko jedną pozycję obronną z rękojeścią miecza zasłaniającą pępek. Ataki są odbijane poprzez ustawianie końcówki ostrza pod odpowiednim kątem i przetaczaniu tych ataków dolną trzecią częścią ostrza, ułatwiającym błyskawiczne riposty w stronę brzucha lub klatki piersiowej przeciwnika.



Znaki Kontaktu są niezależne od formy. Opisują cele i ruchy do wykonania oraz pomagają się skupić osobie walczącej na danych możliwościach.

Sun djem – akt rozbrojenia przeciwnika poprzez atak skierowany na jego broń. Celem rzadko kiedy jest zranienie samego przeciwnika. Niekoniecznie musi być wykonane mieczem świetlnym. Może to być również uderzenie ręką lub kopnięcie. Są i tacy, którzy w tym celu wykorzystują Moc w postaci telekinezy czy błyskawic.


Shiim – drobna rana zadana przeciwnikowi krawędzią miecza świetlnego. Może być zastosowana na każdej części ciała. Shiim często jest postrzegane jako akt desperacji w walce z zbyt potężnym przeciwnikiem. Aczkolwiek, w użyciu przez mistrza walki mieczem świetlnym, ten Znak Kontaktu spełnia się również w roli kpienia z wroga lub unieruchamiania go.


Cho mai – amputacja dłoni trzymającej broń. Często postrzegane przez Jedi jako honorowe ze względu na niewielkie obrażenia fizyczne, które po sobie zostawia. Przez Sithów jest traktowane jako akt litości, przez co rzadziej się to u nich spotyka. Jedną z metod i najczęstszą w użyciu jest odsunięcie miecza przeciwnika na bok przed ucięciem dłoni.


Cho sun – amputacja ręki trzymającej broń.


Cho mok – amputacja jakiejkolwiek innej kończyny, która nie trzyma broni. Oczywiście dotyczy to również nóg. Sithowie często używają Cho mok do sprowadzenia przeciwnika na ziemię, zanim zadadzą mu ostateczny cios. W ich przypadku nierzadko jest to również forma tortur.


Shiak – akt dźgnięcia przeciwnika, często postrzegany przez Jedi jako honorowy ze względu na mało makabryczną dla oczu ranę, którą po sobie zostawia. Jedi zazwyczaj kierują Shiak na nogę lub rękę, kiedy Sithowie preferują dźganie wroga w klatkę piersiową lub brzuch, często doprowadzając w ten sposób do śmierci.


Sai cha – ścięcie głowy poprzez zamaszysty cios. Nazwa Sai cha pochodzi od starożytnych słów oznaczających „oddzielny” i „głowa”. Ten Znak Kontaktu może korespondować z atakami Sfery 2 i 3.


Sai tok – akt przecięcia przeciwnika w pół, zazwyczaj oddzielając jego nogi od torsu na poziomie talii, ale zdarzają się również przypadki pionowego przecięcia często korespondującego z atakiem Sfery 1. Ze względu na swoją naturę jest rzadko spotykane wśród Jedi.


Mou kei – amputacja więcej niż jednej kończyny na raz jednym lub kilkoma ruchami. Rzadkie w użyciu. Mou kei dosłownie oznacza „rozczłonkować”. Jest to akt totalnej rzezi ulubiony przez Sithów.



O ile wszystkie formy walki mieczem świetlnym mają swoje pozycje wyjściowe i gotowości, o tyle jest kilka pozycji standardowych ogólnie dla walki mieczem świetlnym.


Różni się niewiele od pozycji wyjściowej Ataru i zarazem jest najbardziej powszechną z pozycji wśród Jedi. Dominująca stopa jest postawiona z tyłu, a ostrze trzyma się pionowo po dominującej stronie ciała.



Różnica między Defensywną Neutralnością a Gotowością Jedi polega na innym ułożeniu nóg. W tym przypadku stopy są rozmieszczone równomiernie. Taka pozycja zapewnia maksymalny obszar dla ostrza do odbijania pocisków oraz zapewnia największy obszar widoczności.


Polega na równomiernym rozmieszczeniu stóp i skierowaniu ostrza w stronę przeciwnika, co zapewnia największe pole widzenia w stronę wroga i pozwala na jego śledzenie.


Jest to pozycja również wykorzystywana do medytacji. Polega na poziomym trzymaniu miecza świetlnego z rękojeścią zaraz pod podbródkiem. Centrum Istnienia odnajduje się najlepiej w pasywnych i defensywnych formach. Ktoś, kto głęboko wszedł w stan tej pozycji, może prawie nieświadomie bronić się nawet przed najbardziej przypadkowymi atakami i fintami.



Jung – atak z obrotem o 180 stopni


Jung ma – atak z obrotem o 360 stopni, który zapewnia pęd zwiększający siłę tego ciosu.


Shun – atak z obrotem o 360 stopni, ale podczas którego miecz jest trzymany jednoręcznie.


Sai – skok wykonany do uniknięcia ataku skierowanego na nogi. Może być wykorzystane również do odwrotu. Jest kilka kontr na ten manewr. Jednym z nich jest użycie wolnej dłoni do zastosowania ciosu w momencie, kiedy użytkownik Sai spada. Innym rozwiązaniem jest podążeniem skokiem za taką osobą. Niektórzy używają Sai w bardzo niebezpieczny sposób, przeskakując przez przeciwnika.


Płynąca Woda – kiedy przeciwnik cofa miecz po wcześniejszym uderzeniu, użytkownik Płynącej Wody nie cofa miecza tak samo jak jego przeciwnik, lecz napiera dalej, przecinając w ten sposób wroga.


Spadający Liść – polega na obracaniu się w trakcie lotu i wykonywania ataku na przeciwnika, aby wykonać „cięcie z nieba”.


Dulon – ruch polegający najpierw na sparowaniu ataku na plecy, tak jak w przypadku parowania Sfery 4, i po tym natychmiastowym zamachnięciu się z wielką prędkością na przeciwnika. Jest to kombinacja defensywnego parowania z potężnym atakiem.

Su – polega na kolistym kręceniu mieczem przed sobą, tworząc coś na kształt odbijającej tarczy.


Źródła:
http://botj.prv.pl/text/formywalki.html
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_I:_Shii-Cho
http://starwars.wikia.com/wiki/Lightsaber_combat/Legends
http://www.ossus.pl/biblioteka/Formy_walki_mieczem_%C5%9Bwietlnym
http://www.ossus.pl/biblioteka/Mynock_(stworzenie)
https://forum.polter.pl/techniki-walki-mieczem-wietlnym-vt37622.html
http://starwars.wikia.com/wiki/Lus-ma
http://swfanon.wikia.com/wiki/Lus-ma
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_II:_Makashi
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_III:_Soresu
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_IV:_Ataru
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_V:_Shien_/_Djem_So
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_VI:_Niman
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_VII/Legends
http://starwars.wikia.com/wiki/Tr%C3%A0kata
http://starwars.wikia.com/wiki/Sokan
http://starwars.wikia.com/wiki/Mounted_lightsaber_combat
http://starwars.wikia.com/wiki/Dun_M%C3%B6ch
http://starwars.wikia.com/wiki/Form_%22Zero%22
http://starwars.wikia.com/wiki/Jar%27Kai/Legends
http://starwars.wikia.com/wiki/Telekinesis/Legends#Lightsaber_combat
http://starwars.wikia.com/wiki/Shiak
http://starwars.wikia.com/wiki/Sun_djem
http://starwars.wikia.com/wiki/Shiim
http://starwars.wikia.com/wiki/Cho_mai
http://starwars.wikia.com/wiki/Cho_mok
http://starwars.wikia.com/wiki/Sai_tok
http://starwars.wikia.com/wiki/Sai_cha
http://starwars.wikia.com/wiki/Mou_kei
http://starwars.wikia.com/wiki/Center_of_Being
http://starwars.wikia.com/wiki/Sai
http://starwars.wikia.com/wiki/Flowing_Water