Patch RP: sierpień 2017

W sierpniowych wydarzeniach Ostrza doszło do czegoś niezwykłego - rozpoczęła się przemiana Destractusa. Pożądliwy krwi pochłaniacz kanapek odnalazł szlak, który może przywrócić mu jego dawne „ja”. Prowadzony przez zostawione przez jego ojca informacje, ruszył w wyznaczonym przez niego kierunku w poszukiwaniu siebie.
Dotarł do Ziost, gdzie zwiedził ruiny swojego rodzinnego domu. Poszukiwania nie przyniosły mu wiele odpowiedzi. Udało mu za to nawiązać kontakt z duchem jego ojca. Z jego słów zlepił się nowy cel - odnaleźć kogoś, kto przeprowadzi rytuał przywracający pamięć. Destractus, nie czekając dłużej, zabrał z tamtego miejsca jakieś łupy i rozpoczął poszukiwania odpowiedniego Sitha, który byłby w stanie spełnić jego życzenie.

Z drugiej strony mamy Padawana Eruna Kotha, który również próbuje naprawić zmiany wywołane w jego umyśle. Z pomocą przyszedł mu mieszkaniec Valirii - Isalar. Zaprowadził młodzieńca i jego mistrza Hodima w odmęty lasu, gdzie spodziewał się spotkać Damenty - grupę valiriańskich kapłanek. Podróżnikom udało się je spotkać i będąc prowadzonymi przez nie, dotarli do Damentas Nefuent. Tam poznali Heria Damentę i dowiedzieli się nieco o kulturze i historii planety.
Następnego dnia odbyły się badania nad Erunem prowadzone przez głowę Dament. Okazało się, że jego dysfunkcja nie jest naturalną chorobą a pieczęcią nałożoną przez Zarazę. Wieczorny rytuał pomógł mu pozbyć się problemu. Niestety po przebudzeniu o świcie okazało się, że Jedi i jego uczeń muszą sprostać nowemu wyzwaniu. Do Damentas Nefuent przybyli Katuanie - Rycerze Valirii - chcący aresztować Isalara oraz Heria Damentę. Prowadzony chęcią pomocy Erun skoczył w wir konfliktu i doszło do walki. Chwilę później poświęcenie Isalara pozwoliło im na ucieczkę. Tym sposobem dotarli do Świątyni Jedi.



Chyba prowadzącymi nowościami tego miesiąca były informacje odnośnie 8. części Star Wars. Sami aktorzy wypowiedzieli się na temat swoich postaci, a także ujawniono nowe elementy takie jak nieznane wcześniej rasy zwierząt. Jeżeli ktoś jest ciekaw tych informacji, odsyłam do tej strony - *klik* - podesłanej przez Shallayę.



Holonagranie:
Była noc. Obraz przedstawiał młode osoby ludzkiej rasy, w wieku może około dwudziestu lat. Każdy z nich coś ze sobą targał: plecaki, stojaki, lampy halogenowe... Drogę oświetlali sobie latarkami.
- Mówię wam - zaczęła jakaś dziewczyna w ciemnych włosach - udokumentujemy tej nocy coś niezwykłego!
Niektórzy z jej kolegów byli wystraszeni - zwłaszcza najgrubszy z nich, słodki blondynek z rumieńcami na policzkach. Po pewnym czasie do ich uszu zaczął docierać szum wody, a chwilę później znaleźli się przy wodospadzie. Grupa rozłożyła się, rozstawiając wszędzie kamery na stojakach i lampy, które przynieśli. Przygotowania skończyły się w momencie, kiedy wszyscy usiedli w kółku otoczeni woskowymi świeczkami.
- Wyłączyć wszystkie światła - rzuciła dziewczyna, podając ręce osobom siedzącym po jej bokach.
Teraz pozostało tylko światło tańczących płomieni i łomot uderzającej o taflę wody. Przyjaciele trzymali się za dłonie i z niepokojem obserwowali sytuację. Dziewczyna prowadziła całym rytuałem, wypowiadając słowa w nieznanym języku. Na koniec wyrecytowała Kodeks Jedi i szepnęła jakieś imię.
- Jeżeli jesteś z nami, daj nam jakiś znak - rzekła hipnotyzującym głosem.
Jeden płomień świecy zgasł, a na jego miejsce pojawił się niebieski. Po chwili zgasły dwie kolejne, a po nich zatańczyły kolejno czerwony i żólty płomyk.
- Co to znaczy? - zapytał mięśniak z grupy.
- Nie wiem - odszeptała dziewczyna z wybałuszonymi oczami.
- Cz-czyim duchem jesteś? - zapytał szczupły chłopak o czarnych włosach sięgających ramion. Był blady, a na jego szyi zaciskała się metalowa obroża. Na jego nadgarstkach było też pełno bransoletek, raczej z przeważającym srebrem i ciemnymi rzemykami.
Mężczyzna ten zesztywniał, jego usta się zacieśniły, a po chwili przemówił: „Sarrasna”.
Płomienie ze świeczek oderwały się od knotów i wspólnie udały się w środek kręgu, po czym zgasły, tworząc dym, a dym ten przybrał postać szczupłego, wątłego mężczyzny, jednak miał on twarz zasłoniętą maską.
- Sarrasna? - pisnął obecny wśród grupy typowy nerd. - To jakiś demon?!
- Może chodziło duchowi o "Ansarras"? - zapytał głos zza kamery.
- Czego chcecie? - zapytał spokojnym, delikatnym głosem duch. - Dlaczego wzywacie Ansarrasa?
- Jesteśmy ciekawi zjawisk paranormalnych i legend - odpowiedziała dziewczyna. - Chcieliśmy poznać Jedi Ansarrasa. Znaleźliśmy na jego temat kilka informacji... mamy do niego pytania. - Przełknęła ślinę.
Postać, która pojawiła się w dymie zgaszonych płomieni, podniosła ręce i odpięła ze swojej twarzy maskę. Poszukiwaczom ukazała się spokojna twarz, lekko smutna.
- Więc zapytajcie.
- Kim jest Ansarras? - zapytał zdezorientowany grubszy blondynek.
- To ja jestem Ansarras, grubasku. Jestem duchem przeszłości. Przyszliście tutaj i wezwaliście mnie. Czekam na pytania.
- Jak zginąłeś? - palnął głębokim głosem mięśniak.
- Zginąłem właśnie w tym miejscu. Zostałem pokonany w walce.
Mięśniaka nagle pchnęła niewidzialna siła na skraj urwiska, tak że siedział przy samym brzegu. Mężczyzna zaczął krzyczeć i jęczeć ze strachu, próbując zrozumieć, co się wydarzyło. Inni również byli zaskoczeni.
- Dlaczego zostałeś Jedi? - chciała się dowiedzieć dziewczyna. Jako jedyna zachowała spokój.
- Można powiedzieć, że był to przypadek. - Postać zaczęła gestykulować podczas opowiadania. - Po straszliwym wypadku na księżycu Nar Shaddaa znalazł mnie pewny Jedi. Stwierdził, że mam potencjał i zabrał do świątyni tutaj, na Tythonie, aby sprawdzili moje umiejętności.
- A-a-a miałeś jakiegoś Padawana? - dopytał nerd.
- Tak! - odpowiedział mu dosyć radośnie. - Miał na imię Skoltus, był bardzo silny i w Mocy i fizycznie.
- A... czy on... jeszcze żyje? - ponownie odezwał się głos zza kamery.
- Tak, żyje. - odpowiedział krótko Ansarras.
- A co sądzisz o Tarczy i jej członkach? - zapytała dziewczyna.
- Tarcza, do której należałem i którą znałem, była wspaniałą organizacją zrzeszającą w głównej mierze użytkowników Mocy, ale również tych niewrażliwych: żołnierzy, przemytników. To było coś wspaniałego, będąc w tej organizacji. Obecnie ciężko mi się wypowiedzieć, ale uważam, że to nie jest już ta sama organizacja. Pewnego razu coś pękło i zamieniło się w tą zbieraninę: zwaną Tarczą.
- To znaczy, że co byś w niej zmienił? - kontynuowała niewiasta. - Jest ktoś, kogo nie darzysz tam sympatią?
- Nie jestem w stanie tego zrobić, za moich czasów nic bym nie zmienił... Czy kogoś nie darzę? Hmm niewielu zostało z tych, co znałem, wszystkich darzyłem pewnym uczuciem, byłem z nimi związany.
- A co z Zakonem? - zastanowił się nerd. - Zgadzasz się z nim we wszystkim?
- Oczywiście, że nie. Zakon istnieje na prawie, a to prawo to kodeks, który chciałem trochę zmodyfikować. Nie wyszło mi, przez co jestem dzisiaj tutaj w takim stanie - zaśmiał się. - Ach, to były lata... Moja filozofia zakładała, żeby Zakon nie potępiał takich zachowań jak przywiązywanie się do ludzi, żeby mogli szczerze kochać.
- To raczej dobra zasada - stwierdził kamerzysta. - Nigdy tego nie zrozumiem.
- O! - krzyknął grubasek. - A jakie było twoje najtrudniejsze zadanie? Albo przeciwnik?
- Chyba wtedy, gdy poleciałem razem ze Skoltusem na Balmorrę, w celu znalezienia artefaktu. Tak, wtedy musieliśmy się nieźle wysilić.
- Co to był za artefakt? - zapytała ze zmrużonymi oczami dziewczyna.
- Odpowiedzi na to pytanie ode mnie nie dostaniesz.
Dziewczyna poczuła bardzo mocny podmuch wiatru w twarz. Zasłoniła się rękoma, kręcąc głową na boki. Po wszystkim spojrzała z otwartymi najszerzej jak mogła oczami na ducha i oniemiała.
- A... chciałbyś wrócić do świata żywych? - zapytał operator kamery.
- Hmm, teraz osiągnąłem już spokój, ale fajnie by było znów przywitać się z przyjaciółmi, porozmawiać z nimi na żywo.
- A miałeś jakieś skłonności ku Ciemnej Stronie? - zastanowił się nerd.
- Może nie, aby zostać Sithem, ale przez moje eksperymenty, moja osobowość się, można powiedzieć, roztroiła. - Westchnął. - Ciężko mi o tym wspominać. Dlatego zostałem pokonany w tak młodym wieku.
- Czyli mamy lepiej nie pytać o rozdwojenie jaźni? - dopytał wstydliwie grubasek.
Grubas poczuł mocne pchnięcie, a jego fałdki zaczęły falować.
- To chyba znaczy "nie" - stwierdził, leżąc na ziemi.
- A co się stało z twoim bratem? - rozległo się zza kamery.
- Skąd wiesz o moim bracie? - zapytał zdziwiony Ansarras.
- Tak jak mówiła - popatrzył na swoją koleżankę - znaleźliśmy kilka informacji...
- Czas zakończyć kontakt - stwierdziła dziewczyna, patrząc po przerażonych kompanach i skinęła głową kamerzyście.
Obraz pokryło szemranie i zakłócenia a audycja się skończyła.

- Materiał ten odnaleziono w lesie na planecie Tython - powiadomiła widoczna teraz prezenterka. - Sprawa jest ciągle badana. - Uderzyła dokumentami o blat stołu, by poprawić ich ułożenie. - Teraz zapraszamy do dalszych wiadomości...




To niestety tyle w tym miesiącu. Tym razem nie zatętnił on życiem, ale może jest to zapowiedź czegoś większego? Zapraszam Was do opisywania wątków, brania udziału w dyskusjach i pisania kart!

Masz jakieś pytania? Uwagi? Napisz do mnie, a wezmę je pod uwagę. Dziękuję i zapraszam za miesiąc!